Bu
hafta, 2017 yılına ait iki önemli veri açıklandı.
İlki
yıllık büyümenin yüzde 7,4 olduğunu gösteriyordu. Beklentilere yakın bir
performans gösteren ekonominin büyüklüğü 3,105 milyar liraya ulaştı.
TÜİK’in
milli gelir verilerinin hesaplanmasına ilişkin yaptığı değişiklikler hakkındaki
tartışmaların detaylarını Korkut Boratav ve diğer uzmanlardan mutlaka
okumalısınız.
Tartışmaları
uzmanlarına bırakırsak, üretim tarafından bakınca ağırlık yine inşaat sektörüne
ait. Harcamalarda ağırlık iç tüketimde. Anlaşıldığı kadarıyla hanehalkları ve
devlet borçlanarak tüketmişler. Sabit sermaye oluşumunda ise inşaat öne geçmiş.
Daha ilginç bir durum şu; büyümeye 3,7 puanlık stok katkısı var. Anlaşılan
işletmeler ekonominin 2018’de çok iyi bir performans göstereceğini ve
satışlarının artacağını düşünüyorlar. Böyle olmasa stoka çalışırlar mı? Yüksek
stok, hem de yüksek faizle borçlanarak üretim yapıp depoya atmak oldukça
maliyetli bir iş. İlginç olan şey, bunca maliyete katlanmayı göze almışlar.
Kısa
özeti burada kesip, diğer konuya geçeyim.
Önce
bir rakam vereyim. Geçen yıl ekonominin büyüklüğü 851 milyar dolar oldu.
Bu
rakamı unutmayın.
Dış borcun asıl etkisini ölçebilmek
için, borç yüküne (Toplam dış borç/Milli gelir) bakarsak, 1989-2017 arasındaki
gelişimi aşağıdaki grafikte görülüyor. Bu
dönemde dış borç yükünün zirve yaptığı yıl 2001. Yani Kriz yılı. Ondan sonra
hızlı bir düşüş var. 2009 yılında görülen artışı anlıyoruz. Küresel Kriz var.
Peki, 2011 yılından başlayarak
süregelen artışın, 2017 sonunda %53,3 ulaşmasını, 2001 düzeyine oldukça
yaklaşmasını, nasıl açıklayacağız?
Benim
açıklamakta zorlandığım, ama çok önemli olan bir soru daha var: 2016 yılında 862,7 milyar dolar olan
ekonominin büyüklüğü, 2017 boyunca 48 milyar dolar yeni dış alındıktan sonra,
nasıl oluyor da 12 milyar dolar azalarak, 851 milyar dolara düşüyor?
Anlaşılan
o ki, alınan dövizin yatırıma gitmemiş. Oraya gitseydi büyüme daha yüksek
olurdu? Aklıma iki olasılık geliyor;
ithalata ve/veya dış borç geri ödemesine.
Dışarıdan
borç alarak ithalat yapmanın sadece tüketime yaradığını biliyoruz. Tüketimi de,
ağırlıklı olarak borçlanarak yapıyoruz. Bu durum içerideki işçiye, patrona,
devlete (vergi tahsilatı açısından) değil dışarıdakilere yarıyor.
Burada
yeni bir durumla karşı karşıya olabilir miyiz acaba? Uzun vadeli veriler bize,
dış borç büyümesi ile döviz olarak hesaplanan milli gelirin genellikle aynı
yönde olduğunu gösteriyor. Ama geçen yılki hareket farklı yönde. Eğer alınan borçlar çoğunlukla ithalata ve
dış borç geri ödemesine gitmeye başlıyorsa ve bundan sonra da böyle olacaksa,
külahı önümüze koyup düşünmenin zamanı geçti mi acaba?
Tamam, sadece bir yıllık veriye
bakarak bir sonuca varmak, kesin politika değişikliğine gitmek rasyonel olmaz. Ama izlemek, ithalat ve borçlanmaya yönelik
politikaları değiştirecek yapısal adımları mutlaka atmak gerekiyor. Demem o ki;
sanayileşmeye yönelik yatırımları teşvik edecek politika seçeneklerini hayata
geçirmek için geç kalmadık mı?
Kaynak: Hazine Müsteşarlığı
31.12.2002 ile 31.12.2012 arası dolar 1.6477'den %1.7862'ye çıkmış yani 10 sene içinde dolar türk lirası karşısında sadece %8.4 değer kazanmış,halbuki aynı dönemde enflasyon %142.31 olmuş.Büyüme rakamları enflasyondan arındırılıyor ama dolar cinsinden GSYİH hesaplarken rakamları kullanıyor ve geçerli dolar kuruna bölerek dolar cinsinden GSYİH'yı buluyoruz.Dolar enflasyon kadar artmadığı ve tl cinsinden gsyih rakamı içinde enflasyon şişkiniği de olduğundan dolar cinsinden gsyih olması gerekenin çok üzerinde oldu ve borç/gsyih rasyosu borçlarda zıplama olmasına rağmen 2012 yılında zahiri olarak 20 puan indi,dolar enflasyon kadar artsaydı gsyih dolar cinsinden düşeceği için borç/gsyih rasyosu şu anda tarihi zirvesinde olurdu.
YanıtlaSilDeğerli Dostum,
YanıtlaSilGüzel bir değerlendirme oldu.Görüş ve endişelerine katılıyorum.
İki ufak nokta: 1) 3,105 milyar lira değil, trilyon lira veya 3.105 milyar lira olmalı. 2) 48 milyar dolar yeni dış "borç" olsa gerek.
Teşekkürler, selamlar./Talat Saral
İLGİNİZE ÇOK TEŞEKKÜRLER.
SilHocam, ellerinize sağlık. Çok bilgilendirici bir yazı yine. Bu borçlanma için ortalama vade ne kadar? Kısa dönemde geri ödemesi olan borç uzun döneme göre daha hızlı mı artıyor ki?
YanıtlaSilMektep'ten öğrenciniz.
DIŞ BORÇLARIN ORTALAMA VADESİ 7 YIL CİVARINDA. ANCAK BİR YILDA ÖDENMESİ GEREKEN BORÇ 2018 İÇİN 186 MİLYAR DOLAR.
SilKriz olunca (2001), dış borç stoku nasıl oluyor da bu kadar azalabiliyor?
YanıtlaSil2005 YILINA KADAR DIŞARIDAN BORÇLANMA OLDUKÇA YAVAŞLADIĞI İÇİN. O DÖNEMDE İÇ BORÇ BİRAZ DAHA ÇOK. AYRICA ŞİRKETLERİN DIŞARIDAN BORÇLANMASINDA SINIRLAR VAR.
SilTeşekkürler...
YanıtlaSil